در 125 سالگی تاور بریج، با این جاذبه لندن بیشتر آشنا شوید - آریا بلاگ

30 ژوئن 2019 مصادف با 125 سالگی تاور بریج (Tower Bridge)، یکی از جاهای دیدنی لندن بود. آن موقع از میان بیش از 50 طرح ارائه شده ازجمله طراحی سر جوزف بزلجت و پس از فرایند بحث برانگیز قضاوت، درنهایت طرح سر هوراس جونز پذیرفته شد. سر جوزف پس از شروع کار ساخت این پل از جهان رفت و جرج استیونسن جایگزین او شد و به نمای آجری اصلی در طرح جونز، سبک گوتیک با تزئینات بیشتر را اضافه نمود. این پل دراصل دروازه آهنی در شمال رودخانه را به Horselydown Lane در جنوب رودخانه وصل می کرد که امروزه با نام های تاور بریج اَپروچ و تاور بریج رود شناخته می شوند.

پیش از افتتاح تاور بریج در لندن، مردم برای عبور ومرور از روی رودخانه از تونل 410 متری تاور ساب وی استفاده می کردند، به طوری که تعداد عابران در طول سال به یک میلیون نفر می رسید و هر نفر باید نیم پنی برای عبور از تونل پرداخت می کرد. این تونل در سال 1989 بسته شد و اکنون به عنوان لوله اصلی آب شهر مورد استفاده است.

تاور بریج در ابتدا با انتقاداتی ازسوی کارشناسان معماری روبرو شد، به عنوان مثال، اچ اچ استاتام (H.H. Statham) در سال 1916 نوشت که این پل نشان دهنده زرق وبرق پوشالی و تظاهر است. فرانک برانگوین و والتر اسپارو نیز در کتاب پل ها (1920) به این سازه برچسب پوچ و احمقانه زدند. حتی رابرت مک کولچ، تاجر معروف آمریکا نیز زمانی که پل قدیمی لندن را خریداری کرد، اعتقاد داشت این پل بسیار مشهورتر از تاور بریج است.

گذرگاه بین دو برج، محلی روباز و در ارتفاع بالا بود که به علت وجود اراذل و اوباش موجب رعب و وحشت می شد تا اینکه در سال 1910 بسته شد و در سال 1982 به صورت رایگان مجدداً شروع به کار کرد. در سال 1952 اتفاقی جالب افتاد، این پل زمانی شروع به بازشدن کرد که یک اتوبوس دوطبقه هنوز روی آن قرار داشت. راننده پای خود را روی گاز گذاشت و فاصله حدوداً یک متری آن را پرید و به خاطر شجاعتش 10 دلار جایزه گرفت.

در سال 1968 حادثه هاوکر هانتر تاور بریج رخ داد، زمانی که ستوان خلبان نیروی هوای سلطنتی بریتانیا، آلان پولاک، عصبانی از فقدان نمایش های هوایی در سالگرد 50 سالگی نیروی هوای سلطنتی، اختیار امور را در دست گرفت و پروازی غیرمجاز در سطح پایین انجام داد، او هواپیمای جت خود را سه بار به دور ساختمان های مجلس چرخاند، از یادبود نیروی هوای سلطنتی بریتانیا گذشت و از زیر پل بالایی تاور بریج عبور کرد. او درباره این تصمیمش گفته بود:

پرواز در ارتفاع پایین آسان بود، اما ایده پرواز از فاصله بین تاور بریج در یک لحظه به ذهنم خطور کرد. فقط 10 ثانیه زمان برای تصمیم گیری درباره این ایده وسوسه انگیز داشتم.

کشتی ها همواره حق عبور از این جهت را دارند؛ این موضوع در سال 1997 رسمی شد، زمانی که به منظور عبور کشتی بادبانی Gladys از روی رودخانه تایمز طبق برنامه زمان بندی، اهرم های پل بالا رفت و اتومبیل های مشایعت نماینده بیل کلینتون، رئیس جمهوری آمریکا به دو بخش تقسیم شدند. سخنگوی تاور بریج گفته بود:

ما سعی کردیم با سفارت آمریکا تماس بگیریم، اما کسی جوابگو نبود.

کپی تاور بریج را می توان در شهر سوژو در کشور چین پیدا کرد که درون آن قهوه خانه ای وجود دارد و قهوه را به سبک انگلیسی سرو می نمایند. این پل 4 برج دارد و پل آن باز و بسته نمی گردد.

حقایقی جالب درباره تاور بریج

• پنج دقیقه طول می کشد تا هر نیمه گذرگاه مرکزی این پل باز گردد و کشتی ها بتوانند از میان آن عبور نمایند.
• مدت زمان ساخت آن هشت سال (1886-1894) طول کشید.
• برای ساخت تاور بریج، از 321 کارگر استفاده شد.
• 31 میلیون آجر، دو میلیون میخ پرچ و 22 هزار لیتر رنگ در این سازه به کار رفته است.
• هزینه کلی ساخت پل در زمان ساخت 1,184,000 پوند بود که به قیمت امروز، 145 میلیون پوند می گردد.
• وزن خودروهای عبوری از روی آن نباید بیشتر از 18 هزار کیلوگرم باشد.
• سرعت خودروهای عبوری نباید از 32 کیلومتر بر ساعت تجاوز کند.
• بیشترین زاویه هر اهرم هنگام بالارفتن، 86 درجه است.
• ارتفاع گذرگاه های عابرپیاده در جزرومد زیاد، 43.5 متر است.
• هریک از برج ها، 65 متر ارتفاع دارند.
• طول کل پل، 243.8 متر است.
• اهرم های آن حدوداً 1000 مرتبه در طول سال بالا می فرایند. کشتی ها ضروری است که از 24 ساعت قبل عبور خود از این پل را اعلام نمایند، هرچند هزینه عبورومرور برای آن ها رایگان است.
• به طور میانه 40 هزار عابرپیاده، خودروسوار و دوچرخه سوار هر روز از روی تاور بریج عبور می نمایند.