سوییچ لایت در راه است، ولی چه بر سر مدل پرو خواهد آمد؟

به گزارش آریا بلاگ، با رونمایی ناگهانی و غیر منتظره از سوییچ لایت (Switch Lite) در این هفته، استراتژی نینتندو در تازه سازی سخت افزار کنسول هیبریدی خود در مرکز توجه قرار گرفته است. مطابق پیشبینی روزنامه وال استریت ژورنال در ماه مارس سال جاری، دستگاه فعلی با دو مدل جدید جایگزین خواهد شد. وال استریت ژورنال از یک مدل ارزان تر صحبت نموده بود - که تعیین شد همین سوییچ لایت است - ولی مدل گران تر یا به قولی سوییچ پرو (Switch Pro) - که قرار بود با تعیینات بهبود یافته برای بازی کنندگان مشتاق عرضه گردد - چه می گردد؟

سوییچ لایت در راه است، ولی چه بر سر مدل پرو خواهد آمد؟

چنان که به نظر می رسد، اگر هم سوییچ پرویی در راه باشد، راهی طولانی در پیش خواهد داشت. داگ باوزر (Doug Bowser) - رئیس نینتندوی آمریکا - امکان عرضه هر گونه سخت افزار دیگر را برای سال جاری منتفی دانسته است. البته امکان به بازار آمدن یک نسخه بازبینی شده از دستگاه اصلی وجود دارد، ولی این نسخه خیلی به چشم مصرف نمایندگان نهایی نخواهد آمد و نینتندو هم قطعا برنامه تبلیغاتی خاصی برای آن در نظر نگرفته است.

اما آنچه امکان وجود هر دو نسخه لایت و پرو را ممکن می کند، اصلاحات جدیدی است که به تازگی در تراشه Tegra X1 - قلب تپنده نینتندو سوییچ - اعمال شده است. این تراشه اصلاح شده - که فعلا با نام رمزی ماریکو (Mariko) خوانده می گردد - نسخه ای کوچک تر، خنک تر، و کم مصرف تر از تراشه اصلی است، که لوگان (Logan) نام داشت. تراشه Tegra X1 که اولین بار در سال 2015 عرضه شد، تراشه ای بود به ابعاد 121 میلیمتر مربع که از فرآیند ساخت - حالا دیگر از رده خارج - 20 نانومتری TSMC بهره می برد. ماریکو احتمالا یک تراشه 16 نانومتری FinFET از مدل قبلی باشد. حرکت از لوگان به ماریکو از همان نوع اصلاحی است که ایکس باکس وان اس و پلی استیشن اسلیم را ممکن کرد.

به لطف بکارگیری این تراشه در انویدیا شیلد - خرده کنسول اندرویدی انویدیا - ما همه چیز را در خصوص ماریکو می دانیم، چراکه انویدیا کد لینوکسی و اندرویدی سازگار با آن را منتشر نموده است. تراشه جدید به ولتاژ کمتری احتیاج دارد، و انرژی مصرفی آن به ازای هر کلاک ساعت، کمتر شده است. علاوه بر اینها، GPU تراشه جدید 25 درصد از لوگان سریعتر است، و همین مورد آخر به تنهایی پتانسیل لازم برای نسخه های لایت و پرو را فراهم می آورد - و البته که ممکن است برنامه های سخت افزاری نینتندو کاملا متفاوت باشد.

فاز اول فعلا معین شده است. سوییچ لایت از مصرف کمتر ماریکو جهت کاستن از مخارج و ارائه کنسولی ارزان تر و کوچک تر به بازار استفاده می کند. بهینگی تراشه جدید می تواند به کوچک سازی سیستم خنک نماینده یاری کند، اما در عین حال می تواند به باتری کوچکتر هم ختم گردد. سوییچ اصلی با یک باتری 4310 میلی آمپرساعتی به بازار آمد، و مهندسی معکوس آخرین ثابت افزار (firmware) نینتندو سوییچ نشان می دهد که یک باتری حدودا 3300 میلی آمپرساعتی برای فراهم آوردن همان کارایی کفایت خواهد نمود.

به هر صورت، چنانکه نینتندو گفته است، وضعیت باتری بهتر خواهد شد، گرچه این شرکت همزمان پیغام های متضادی می فرستد. از یک طرف طبق ادعای شرکت، در حالیکه که مدل اصلی چیزی بین دو و نیم تا شش و نیم ساعت دوام می آورد، مدل مدل جدید بین سه تا هفت ساعت کار خواهد نمود - که با مفهوم بهبود اندک تبلیغات نینتندو همخوانی دارد. از طرف دیگر، نینتندو ادعا نموده است که کاربران با یک بار شارژ می توانند چهار ساعت زلدا بازی نمایند، که 33 درصد بیشتر از ادعای قبلی است.

البته که فعلا مانده است تا فزونی های ماریکو لمس گردد، ولی چنانکه معین است، تغییر ظاهر و کاهش هزینه ها اهداف اصلی نینتندو بوده است؛ گرچه باید در نظر داشت که اقدام نینتندو در ارائه دستگاهی ارزان تر به از دست رفتن بخشی از کارایی ها منجر شده است. در واقع ما با یک سوییچ طرفیم که سوییچ نمی کند! از آنجا که کنسول جدید در ذات خود کنسولی کاملا دستی است، نه پایه ای (dock) در کار خواهد بود، و نه پشتیبانی از خروجی HDMI، و این بدین معنی است که کاتالوگ بازی های شما اندکی لاغر می گردد. با کوچکتر شدن کنسول جدید، طبیعتا صفحه آن نیز کوچکتر خواهد بود و از سایز 6.2 اینچی مدل استاندارد، به 5.5 اینچ تقلیل خواهد یافت. البته رزولوشن کماکان همان 720p باقی می ماند.

و اما جوی کان ها (Joy-Con)، یا بهتر است بگوییم، نبود آنها. چسبیدن کنترلرها به بدنه دستگاه بدین معنی است که دیگر خبری از بازی های دونفره با یک دستگاه نخواهد بود، و علاوه بر آن تعدادی از تجارب خلاقانه تر سوییچ هم - مثل 1-2 Switch - دیگر در دسترس نیست، مگر اینکه جوی کان ها را بصورت جداگانه خریداری نمایید، که در آن صورت هم به قیمت یک دستگاه استاندارد بسیار نزدیک خواهید شد. کنسول جدید نه از سنسور فرو سرخ پشتیبانی می کند، و نه از ویبراتورهای خاص HD rumble، و من امیدوارم که این به معنای انتها یک معینه جذاب و در عین بسیار نادیده گرفته شده، نباشد. با وجود همه این کمبودها، ملاقات دوباره با یک D-Pad سنتی نینتندو حس خوبی خواهد داشت، و اگر طراحی لایت، خصوصیات دستگاههای قابل حمل قبلی نینتندو - مثل Nintendo 2DS - را پیش بگیرد، باید انتظار وسیله سخت جانی را داشته باشیم، مناسب استفاده بچه ها.

هکرها - که در مارس 2018 پس از عرضه ثابت افزار نسخه 5.0 خصوصیات پردازنده ماریکو را عیان ساختند - با مهندسی معکوس سیستم عامل سوییچ - که در داخل شرکت هورایزن (Horizon) نامیده می گردد - تغییراتی فراتر از مسائل ظاهری را آشکار ساخته اند. با توجه به این اطلاعات، می دانیم که تراشه های حافظه از LPDDR4 به LPDDR4X ارتقا یافته است، که هم طول عمر باتری را بیشتر می کند، و هم این امکان را مهیا ساخته است که واحدهای توسعه سوییچ، از 6 گیگابایت حافظه فعلی به 8 گیگابایت ارتقا یابند؛ البته واحدهای تجاری کماکان با همان 4 گیگابایت حافظه عرضه خواهد شد.

با توجه به آنچه آمد، سوییچ لایت به راحتی با آنچه در مقاله وال استریت ژورنال پیشبینی شده بود همخوانی دارد. دستگاهی ارزان تر - در واقع 30 درصد ارزان تر - به همراه مجموعه ای از معینه های جدید. به نظر شخص من که خصوصیات این دستگاه قابل قبول است. شخصا سوییچ را یک کنسول دستی عالی می دانم که لااقل از لحاظ گرافیکی خیلی هم از کنسول های زیر تلویزیون عقب تر نیست. با این وجود، یک سوییچ پرو با مجموعه ای از معینه های بهبود یافته برای بازی نمایندگان مشتاق، خوشایند خواهد بود.

در نهایت پرسش اینست، آیا می توان انتظار یک سوییچ پرو را هم داشت؟ با توجه به قابلیت های ماریکو، یک دستگاه حداقلی با هدف کاستن از هزینه ها دقیقا همان استراتژی است که از نینتندو انتظار می رفت، ولی چنین کاری بخش بزرگی از قابلیت های تراشه جدید انویدیا را دست نخورده رها می کند. البته که سوییچ لایت انتها داستان ماریکو نخواهد بود. یک مدرک FCC در این هفته نشان داده است که نینتندو قصد ارائه یک مدل ثانویه جدید را هم دارد. البته این مدل جدید سوییچ پرو نخواهد بود، بلکه بیشتر نمونه تازه ای خواهد بود از مدل استاندارد سوییچ. در این مدرک، از حافظه NAND جدید، بازبینی در PCB و یک SoC جدید به عنوان تنها تغییرات سخن رفته است. بنابراین به نظر می رسد که سخت افزار جدیدی در راه است، ولی تقریبا مطمئنیم که مدل جدید یک نسخه مبتنی بر ماریکو باشد از همان دستگاهی که می شناسیم و دوستش داریم. فعلا امیدی به پردازشگر جدیدتر و قوی تر نیست، چراکه از آنالیز ثابت افزار سوییچ می دانیم که این دستگاه تنها از تراشه های لوگان و ماریکو پشتیبانی می کند.

نتیجه ملغمه ایست از خبرهای خوب و بد. خبر خوب اینست که واحد گرافیکی ماریکو سرعت کلاک بیشتری دارد، حتی اگر از این قابلیت در سوییچ لایت استفاده نگردد. خود تراشه سرعت کلاک GPU را به 1.27 گیگاهرتز رسانده است، گرچه نینتندو به ندرت از فرکانس حداکثری استفاده می کند. با این وجود، پرشی از سرعت فعلی 768 مگاهرتز به حدود 1 گیگاهرتز هم غیرممکن نخواهد بود. خبر بد اینست که طبق اطلاعات هکرهای سوییچ، مدل جدید با وجود کارایی بیشتر کماکان در همان سرعت سابق کار خواهد نمود و هیچ نشانی از پشتیبانی نینتندو از سرعت بیشتر ماریکو به چشم نمی خورد. البته این بدان معنی نیست که امور در آینده تغییر نخواهد نمود، ولی فعلا اوضاع از این قرار است.

از یک طرف، البته که ما می خواهیم به قدرت بیشتری دسترسی داشته باشیم. از طرف دیگر، در یک نگاه واقع بینانه، ما با افزایشی 200 تا 300 مگاهرتزی روبرویم که به حساب درصدی، ارتقای بزرگی محسوب می گردد؛ ولی این ارتقا احتمالا نه برای نینتندو کفایت می کند که خود را برای اضافه کردن ویژگی های جدید سخت افزاری به زحمت اندازد، و نه برای سازندگان بازی که وقت و هزینه بیشتری را جهت بالا بردن کارایی بازی های خود اختصاص دهند، آن هم در شرایطی که تنها بخش کوچکی از مصرف نمایندگان به آن دسترسی خواهند داشت. به هر حال این قابلیت ها در تراشه ماریکو وجود دارد، و باید دید که نینتندو در بلند مدت با آن چه خواهد نمود.

در نهایت، این بازبینی ثانویه سوییچ همه نشانه های یک به روز رسانی بی سر و صدا را دارد. محصولات قدیمی با نمونه های جدید جایگزین خواهند شد و نگاهی کوتاه به شماره های سریال نشان می دهد که مدل جدید چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ کارایی کاملا شبیه به نمونه های قدیمی خواهد بود. باید دید که مدل های جدید بهبودی در واحد باتری خواهند داشت یا اینکه نینتندو با جایگزین کردن باتری های کوچکتر همان کارایی سابق را ارائه خواهد داد. به هر صورت مدارک FCC نشان می دهد که نینتندو این تغییرات را واقعا امر مهمی نمی داند.

آیا ما هرگز سخت افزار قدرتمندتری خواهیم دید؟ نینتندو شرکت بسیار آینده نگری است، تا جاییکه ثابت افزار کنسول از حالا از کوچکتر شدن احتمالی تراشه Tegra X1 پشتیبانی می کند، با اینحال هیچ نشانی از مدلی جدیدتر و قدرتمندتر نیست، لااقل در نه در کوتاه و میان مدت. به هر صورت، تجارب شخصی ما با اورکلاک کردن سوییچ نشان داده است که این دستگاه به سادگی با GPUهای سریعتر هماهنگ می گردد. امکان استفاده از حالت تقویت شده - چیزی شبیه به پلی استیشن پرو - واقعا برای کاربران مشتاق تر جذاب خواهد بود، خصوصا اگر ارتقایی هم در واحد باتری در حالت استاندارد به همراه داشته باشد. چنین چیزی به پیشبینی های وال استریت ژورنال هم جامه عمل خواهد پوشاند. اما اینکه آیا نینتندو واقعا این جهت را خواهد رفت یا نه، چیزی است که آینده نشان خواهد داد.

منبع: Eurogamer

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 3 شهریور 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: ariyablog.ir شناسه مطلب: 271

به "سوییچ لایت در راه است، ولی چه بر سر مدل پرو خواهد آمد؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سوییچ لایت در راه است، ولی چه بر سر مدل پرو خواهد آمد؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید