هایپرلوپ ویرجین با انسان آزمایش شد - آریا بلاگ

خبرنگاران - دو مسافر به تازگی سوار بر کپسولی هایپرلوپ شدند و با پیمودن راستای تقریبا بدون هوا با سرعت 160 کیلومتربرساعت، نخستین آزمایش انسانی فناوری هایپرلوپ را انجام دادند.

ویرجین هایپرلوپ (Virgin Hyperloop) به تازگی بیان کرد که برای نخستین بار، آزمایش سامانه حمل ونقل فوق سریع خود را با مسافران انسانی انجام داده است.

این آزمایش یکشنبه بعدازظهر در راستا آزمایشی دولوپ در صحرای خارج از لاس وگاس در ایالت نوادا به وقوع پیوست.

دو مسافر اولیه، جاش گیگل، مدیر ارشد فناوری و هم بنیان گذار ویرجین هایپرلوپ و سارا لوچیان، مدیر تجربه مسافری شرکت بودند.

این دو به منظور آزمایش، در کپسول هایپرلوپ سفید و قرمز درخشان شرکت به نام پگاسوس (Pegasus) نشستند و سپس ازآنجا که هوا از داخل تونل خلا محصور خارج شده است، به درون هوابند منتقل شدند.

کپسول درنهایت تا سرعت 160 کیلومتربرساعت شتاب گرفت و پیش از آنکه متوقف گردد، طول راستا آزمایشی را پیمود.

سامانه حمل و نقلی آینده نگرانه

آزمایش اخیر، دستاورد مهمی برای ویرجین هایپرلوپ محسوب می گردد؛ شرکتی که در سال 2014 با وعده ساخت سامانه حمل ونقلی آینده نگرانه بنیان گذاشته شد که در آن، کپسول های شناور مغناطیسی درون تونل های تقریبا بدون هوا با حداکثر سرعت 1223 کیلومتر برساعت حرکت می نمایند.

لوله های خلا هایپرلوپ

راستا آزمایشی دولوپ، 500 متر طول و 3/3 متر قطر دارد و درفاصله 30 دقیقه از لاس وگاس و در صحرایی واقع شده است که هایپرلوپ یک روز می تواند درعرض چند دقیقه آن را بپیماید.

شرکت می گوید بیش از 400 آزمایش در این راستا انجام داده است.

اما تا پیش از یکشنبه، هیچ آزمایشی با حضور مسافران انسانی انجام نشده بود.

جی والدر، مدیرعامل ویرجین هایپرلوپ می گوید هیچ کس تابه حال آن چیزی را که اکنون درباره اش صحبت می کنیم، انجام نداده است.

این هایپرلوپی تمام اندازه و کاربردی است که نه تنها در محیط خلا حرکت خواهد نمود، بلکه قرار است مسافر نیز داشته باشد.

هیچ کس به انجام آن نزدیک نشده است.

کپسول پگاسوس

فضای داخلی پگاسوس مانند ابداعات داستان های علمی تخیلی نیست

کپسول پگاسوس برای نخستین آزمایش انسانی استفاده شده است.

این کئسول XP-2 نیز نامیده می گردد و با یاری شرکت طراحی بیارکه اینگلس، معمار معروف دانمارکی ساخته شده است.

پگاسوس، نمونه ای کوچک تر از نسخه ای اصلی است که ویرجین هایپرلوپ امید دارد درنهایت کپسولی تمام اندازه با ظرفیت حمل 23 مسافر باشد.

به نقل از گیگل، کپسول آزمایشی آن ها 2/5 تن وزن و تقریبا 4 تا 5/5 متر طول دارد.

طراحی داخلی مجلل و سفیدرنگ پگاسوس با هدف القای حس خشنودی به مسافرانی ساخته شده است که احتمالا با ایده پرتاب شدن درون تونلی محصور و خلا با سرعت هواپیمای مسافربری، بلافاصله احساس راحتی ندارند.

لوچیان چند روز پیش از انجام آزمایش، در مصاحبه ای گفت فضای داخلی پگاسوس همانند بعضی ابداعات دیوانه وار داستان های علمی تخیلی نیست.

وی ادامه داد: این فضا افراد را به یاد مکانی می اندازد که درگذشته بارها دیده اند و در آن حضور داشته اند.

پیش از آزمایش، لوچیان گفت مشتاق تجربه شتاب هایپرلوپ و همچنین نظارت بر دمای درون کپسول و سامانه تهویه است.

گیگل نیز گفت می خواست دستورالعمل های ایمنی سامانه را در عمل ببیند و دریابد آیا آن ها حین آزمایش قادر به برقراری ارتباط با اپراتورها خواهند بود یا خیر.

به گفته او، اگر برای من ایمن نیست، برای هیچ کس دیگر نیز ایمنی ندارد.

شباهت شتاب پگاسوس به برخاست هواپیما

گیگل می گوید شتاب پگاسوس به برخاست هواپیما شباهت دارد.

این کپسول از طریق شناوری مغناطیسی به پیش می رود؛ فناوری مشابهی که قطارهای تندرو ژاپنی آن را به کار می گیرند.

حداکثر سرعت قطار مگلو شانگهای که سریع ترین سامانه حمل ونقل ریلی تجاری دنیا محسوب می گردد، در حدود 482 کیلومتربرساعت است.

البته، پگاسوس به حداکثر سرعت نظری هایپرلوپ (1223 کیلومتربرساعت) نرسید.

ویرجین هایپرلوپ پیش بینی می نماید که با راستا کافی می تواند درنهایت به سرعت 1078 کیلومتربرساعت برسد.

اما رکورد شرکت تا به امروز 386 کیلومتربرساعت بوده است که در سال 2017 به دست آمد.

در سال 2013، ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و اسپیس ایکس مقاله آلفا خود را منتشر و در آن پیش بینی کرد کپسول های آلومنیومی آیرودینامیکی که مسافر یا محموله حمل می نمایند، می توانند درون تونل های تقریبا بدون هوا با سرعت 1223 کیلومتربرساعت حرکت نمایند.

این تونل ها را چه برفراز ستون ها چه زیر زمین، می توان بین شهرها یا درون آن ها ساخت.

ماسک این سامانه را شیوه پنجم حمل ونقل نامید و استدلال کرد که می تواند نحوه زندگی، کار، تجارت و مسافرت را دگرگون کند.

چشمگیرترین سناریویی که او پیشنهاد داد، سفر از لس آنجلس به سان فرانسیسکو درعرض تنها 30 دقیقه بود. این ایده اکنون توجه مهندسان و سرمایه گذاران سرتاسر دنیا را به خود جلب نموده است.

پیدایش ویرجین هایپرلوپ

ویرجین هایپرلوپ دراصل به عنوان هایپرلوپ تکنولوژیز بنیان گذاشته شد.

این شرکت سپس در سال 2016 نامش را به هایپرلوپ وان تغییر داد.

در ادامه و بعد از آن که به تصاحب ریچارد برانسون درآمد، ویرجین هایپرلوپ وان نامیده شد.

این شرکت از ابتدا با ده ها میلیون دلار بودجه و چشم اندازی جسورانه از سامانه های هایپرلوپ در سرتاسر دنیا، قدرتمندانه کارش را شروع کرد.

ویرجین به تازگی بیان کرد که درصدد ساخت تاسیساتی 500 میلیون دلاری است تا چشم اندازش از حمل ونقل پرسرعت را در ویرجینیای غربی به پیش ببرد.

دولت فدرال آمریکا نیز چندی پیش چارچوپی را برای قانونمندسازی هایپرلوپ آماده کرد.

این قانون به شرکت هایی نظیر ویرجین هایپرلوپ امید داد که ممکن است درنهایت ساخت سامانه هایپرلوپی کاربردی و تمام اندازه را تسهیل کند.

منتقدان می گویند هایپرلوپ ممکن است ارنظر فنی دست یافتنی باشد.

اما آنها همچنین معتقدند تا تحقق آن راستای بسیار طولانی در پیش است.

به گفته آن ها، هایپرلوپ چشم اندازی خیال پردازانه است که دستیابی به آن ازنظر اقتصادی ممکن نیست.

اما به نقل از هواداران، هرچند به نظر می آید هایپرلوپ سال ها با رقابت فاصله دارد، یکی از آن فناوری های در آستانه تحقق محسوب می گردد.

در سال 2017، مدیران ارشد هایپرلوپ بیان کردند که انتظار دارند تا سال 2020 شاهد فعالیت هایپرلوپ در سرتاسر دنیا باشند.

این تاریخ سپس به 2021 موکول شد.

2021 سالی که آن ها باور دارند هایپرلوپ خاتمه برای مسافران انسانی آماده خواهد شد.

به گفته کنستانتین ساماراس، دانشیار مهندسی عمران و محیط زیست در دانشگاه کارنگی ملون، هنوز سؤال های فراوانی درباره ایمنی هایپرلوپ وجود دارد که باید پاسخ داده شوند.

حداکثر سرعت 1223 کیلومتر بر ساعت

او می گوید:

وسیله حمل ونقل هایپرلوپ از قطار تندرو بسیار سریع تر حرکت خواهد نمود و ممکن است حتی به سرعت 1223 کیلومتربرساعت برسد.

حفظ ایمنی در چنین سرعت های بالایی بسیار مهم است و تمام فجایع پیش بینی نشده باید درون سامانه مهندسی گردد.

زمین لرزه؟ شکستن تونل خلا؟ قطار به نوعی به سرتاسر تونل ضربه می زند؟

در چنین سرعت های بالایی، این رخدادها خطر را افزایش می دهند و از این رو ایمنی باید مهم ترین اصل باشد.

هیچ دولتی در دنیا هنوز قرارداد یا مجوز ساخت سامانه هایپرلوپ را امضا ننموده است.

معلوم نیست هزینه ساخت این سامانه چقدر خواهد بود؛ اما قطعا میلیاردها دلار باید صرف گردد.

اسناد اقتصادی درزشده در سال 2016، نشان داد که هایپرلوپ بین 9 تا 13 میلیارد دلار یا 84 میلیون تا 121 میلیون دلار به ازای هر مایل خرج خواهد داشت.

این ارقام از هزینه ساخت قطار تندرو به نحو چشمگیر بیشتر است.

حتی با وجود سرمایه گذاری دولتی، هر شرکت باید میلیون ها دلار هزینه کند، راستاها یا زمین های وسیع را به تصاحب خود درآورد و مهر تأیید بر فعالیت ایمن هایپرلوپ بزند.

با در نظرگرفتن تمام این موانع، هایپرلوپ هنوز بسیار دور از دسترس به نظر می آید.

منبع: زومیت