چرا خواب هایمان را به یاد نمی آوریم؟ - آریا بلاگ

در دو سوم دیگر زندگی یعنی زمانی که ما بیداریم، فراموش کردن اتفاقی که به تازگی افتاده است آن هم به این سرعت، قطعا کار ما را به مطب دکتر می کشاند. اما در خصوص خواب ها فراموش کردن و به یاد نیاوردن حتی بعد از یک دقیقه به نظر اتفاق طبیعی می آید. اما چرا خواب ها را به یاد نمی آوریم. با خبرنگاران همراه باشید.

چرا خواب ها را به یاد نمی آوریم

ما گرایش زیادی به فراموش کردن سریع خواب ها داریم. کسانی که کمتر اعلام می نمایند که خواب دید ه اند، در واقع کسانی هستند که راحت تر خواب خود را فراموش می نمایند. شاید باورش سخت باشد که ما حتی وقتی یادمان نمی آید که خوابی دیده ایم هم در حال خواب تماشا بوده ایم، اما تحقیقات تعیینا نشان می دهد افرادی که حتی یک خواب هم در طول سال ها یا حتی تمام زندگی خود تعریف نکرده اند (چراکه هیچوقت چیزی به یاد نمی آوردند) هم درحال خواب تماشا بوده اند. همین افراد هنگامی که در موقعیت مناسب از خواب بیدار شوند می توانند خواب خود را به یاد بیاورند. درحالی که علت این موضوع هنوز کاملا تعیین نشده، محققان نتایجی از آنالیز مغز ما هنگام خواب به دست آوده اند که شاید علت این فراموشی عجیب و غریب ما را شرح دهد.

شما بیدارید ولی هیپوکامپوس نه!

وقتی که ما به خواب می رویم، تمام قسمت های مغز ما به طور همزمان به خواب نمی فرایند. بر اساس تحقیقاتی که منتشر شد، محققان آخرین قسمتی از مغز که به خواب می رود را پیدا کردند و آن قسمت هیپوکامپوس (Hippocampus) است. عضوی منحنی شکل که در هر دو نیمکره مغز قرار گرفته و نقش بسیار مهمی در جابه جایی اطلاعات از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت دارد.

همانطور که قسمت هیپوکامپوس آخرین قسمتی از مغز است که به خواب می رود، می تواند آخرین قسمتی هم باشد که بیدار می گردد. پس می توان این نتیجه را گرفت که وقتی شما هنگام خواب تماشا بیدار می شوید، تصویری که در خواب دیده اید در حافظه کوتاه مدت شما قرار گرفته است، اما به علت این که هیپوکامپوس کاملا بیدار نشده مغز شما نمی تواند این حافظه را ثبت کند.

همانطور که این موضوع شرح می دهد که چرا خاطراتی که از خواب تماشا داریم انقدر زودگذر هستند، به این معنی نیست که هیپوکامپوس شما در طول شب غیرفعال است. در واقع این بخش از مغز در طول خواب کاملا فعال و درحال طبقه بندی و نگهداری خاطرات و داده های موجود است تا جای آن ها را در حافظه محکم کند؛ به جای آن که اطلاعات تجربه های تازهی که ما در خواب تجربه می کنیم را دریافت و ذخیره کند. داده ها نشان می دهد که در بعضی از مراحل خواب، هیپوکامپوس در حال ارسال اطلاعات به قسمت کورتکس (Cortex) مغز است، اما از آن اطلاعاتی دریافت نمی کند. محققان گفتند که این ارتباط یک طرفه به هیپوکامپوس اجازه می دهد که اطلاعات حافظه دراز مدت را برای ذخیره سازی به کورتکس مغز بفرستد اما اطلاعات تازه به وسیله آن ثبت نمی شوند.

پیشنهاد مطالعه: برای مطالعه بیشتر مطالب دانستنی مطلب با این بیماری های عجیب تبدیل به قهرمان می شوید! را بخوانید.