کدوم تب؟ کدوم تاب؟ فقط دِکورین بابا
به گزارش آریا بلاگ، روزنامه شهروند - ریما محمدزاده: برنامه تب تاب که قرار بود با اجرای بنیامین بهادری به آنتن شبکه سه بیاید، با حضور باربد بابایی یک ماه است که پخش می گردد. این برنامه از همان اول سعی کرد تفاوت هایش را به رخ بکشد. برای همین هم به سبک تاک شوهای اخیرِ تلویزیون سراغ چهره ای برای اجرا رفت که فقط چهره است، نه مجری. تولیدکنندگان این برنامه اما درنهایت روی گزینه اجرا به توافق نرسیدند و صحبت از محسن کیایی به میان آمد.
این بار هم اما کار به جایی نرسید و قرعه به نام باربد بابایی افتاد. او حالا سه شنبه ها با تب تاب میهمان خانه ها می گردد. در ادامه چند علت آورده ایم که نشان می دهد این تاک شو انتظارات را برآورده ننموده و تنها به دکور متفاوت بسنده نموده است. درواقع، فرم این برنامه به محتوای آن می چربد. یعنی آن قدر درگیر اجرای قرارهای دکوری و فرمیِ خود هستند که دیگر به محتوا کاری ندارند.
هیجان و تفاوت که فقط به دکور نیست
همه چیزِ تب تاب در دکورش خلاصه می گردد. دکوری که بعضی ها معتقدند با هزینه ای هنگفت تهیه شده و بعضی های دیگر می گویند با کمترین هزینه و به دست جوانان خلاق ایران طراحی شده. دکور برنامه به شکلی است که مجری و میهمان از طریق یک نردبان به صفحه ای معلق وارد می شوند و نردبان هم جدا می گردد. یعنی آنها راه برگشتی ندارند! این دکور معلق چند تکان اساسی هم وسط گفت وگو می خورد. به طوری که عامدانه و با اعلام مجری، زمین اجرا مدام بالاوپایین می گردد. آنها (مجری و میهمان) در ارتفاع پنج متری قرار گرفته اند و راهی به زمین ندارند! محیطی که در آن نشسته اند مدام درحال نوسان است. دکور را پیمان قانع، طراح دکور برنامه هایی مثل ماه عسل طراحی نموده .
تولیدکنندگان تب تاب معتقدند که این دکور به نوعی تعبیری از دنیای مجازی و قضاوت های کاربران است. نوسان های صفحه معلقِ اجرا اما تصنعی و بی مورد است. مخاطب به سختی می تواند باور کند که باعث و بانیِ بالاوپایین آمدنِ مجری یا میهمان رأیی است که با گوشی اش ثبت نموده! این دکور، حواس مجری را مدام پرت می نماید. مجری تسلط خود برای پرسیدن سوال های از پیش طراحی شده اش را هم از دست می دهد!
باربدجان! این جا چرا آخه؟
مجری این برنامه پس از کش و قوس های فراوان باربد بابایی شد. اما واقعیت آن است که باربد مجری آرامی است و به درد چنین برنامه هایی نمی خورد. وقتی او روی صندلی قرمز تب تاب می نشیند، فقط با توجه به برگه در دستش و گوشی در گوشش پیش می رود! دست های بابایی خالی است. او در حوزه هایی که میهمانانش در آنها مشغول اند، بی تجربه است. این طور بگویم بهتر است: بابابی مجری حوزه تخصصی موسیقی است و اینجورجاها کم می آورد.
او هر کجا که باشد، خواننده ای به نام مهدی یغمایی را دعوت می نماید. این مسأله دست های خالی او را نشان می دهد. بابایی خاطره خوب اجرای شب کوک در شبکه نسیم را در فکر مخاطبان ساخته، اما با تب تاب به هیچ وجه نتوانسته گام موفقی در زمینه اجرا بردارد. او یک مجری تخصصی است. بابایی در این برنامه مصاحبه نمی نماید! او صرفا سوال هایی که از قبل برایش تهیه نموده اند را می پرسد و تمام. بین سوال ها هم این جمله را تکرار می کند که کد دستوری را شماره گیری کنید.
دَم از کدوم تعامل می زنین؟!
تعاملی بودن این برنامه و حضور پررنگ مخاطبان و نظر های آنان از نکات قابل توجه است؛ چراکه دکور این برنامه براساس رأی مردم تغییر می نماید تا میزبان، میهمان و مخاطب را به تب و تاب بیندازد . این گفته تولیدکنندگان تب تاب است. آنها می گویند کل جریان دریافت آرا و تأثیرشان روی دکور برنامه، به صورت رایانه ای انجام می گردد و نقشی در آن ندارند .
آنها به این شکل می خواهند بگویند که به مخاطب اهمیت می دهند. اما درصد رأی ها آن طور که گفته می گردد به دید مخاطب ها نمی رسد. اصلا معلوم نیست که دکور با چه سنسوری به رأی های مخاطبان وصل است!
برای نمونه می توان به تجربه حضور روح الله مومن نسب، کارشناس فضای مجازی در تب تاب اشاره نمود. او در ابتدای برنامه مدام به سمت پایین سقوط کرد و بعد از مدتی که صحبت هایش به خانواده و چارچوب آن رسید، اوج گرفت! بعد هم مجری برنامه با این جمله کلیشه ای وسط آمد که مردم حرف های شما را دوست داشتند؛ دقیقا همین جا که از بنیان خانواده حرف زدید، رأی هایتان بالا رفت. تب و تابِ حقیقی ام آرزوست!
پ
منبع: برترین ها