تصویر عظیم گل کلم چه ربطی به راز کیهان دارد؟ - آریا بلاگ

تصویر کلم رومی بزرگ ترین تصویری است که تا به امروز در یک عکس گرفته شده است. این عکس با 3.2 میلیارد پیکسل به قدری بزرگ است که نمایش کامل آن به 378 صفحه نمایش تلویزیونی 4 K. احتیاج دارد و وضوح آن چنان بالا است که در مقام مقایسه، گویا که یک توپ گلف از فاصله 15 مایلی قابل مشاهده باشد.

صفحه کانونی - که مانند حسگر یک دوربین تلفن مانند کار می نماید، نور را می گیرد و آن را به علائم الکتریکی تبدیل می نماید. این دوربین تنها به دلیل کیفیت بالای آن قابل توجه نیست بلکه پیکسل های آن است که به قدری کوچک و در ابعاد 10 میکرون، قادرند اشیایی را که صد میلیون بار از اجرام مشاهده پذیر در کهکشان راه شیری تاریک ترند نیز ثبت نمایند.

تا به امروز این ویژگی و پیشرفت بزرگ برای عکاسی از سبزیجات، و همین طور برای آزمایش در دیگر موضوعات اجرا شده است. اما این ابزار در نهایت برای رصد دقیق دنیا مورد استفاده قرارخواهد گرفت، بزرگ ترین تصویر از کیهان را به دست خواهد داد و به کشف رازهایی، چون ماده تاریک و انرژی تاریک نیز یاری خواهد نمود.

حسگر هایی که این تصاویر را گرفته اند، قرار است در بزرگ ترین دوربین دیجیتال ساخته شده دنیا ادغام شوند که در مرکز رصدخانه ورا سی روبین در شیلی نصب می گردد. رصدخانه ورا سی روبین، هرچند شب، تصاویر سراسرنما (پانوراما) از سراسر آسمان نیم کره جنوبی را ثبت می نماید. مساله ای که جزییات تصویر دقیق و پانوراما از سراسر پهنه آسمان را در یک دوره ده ساله تکمیل خواهد نمود.

این تصاویر با اتصال به پروژه پیمایش فضا و زمان (LSST) در رصدخانه روبین به کاتالوگی بزرگ از اجرام مختلف نجومی موجود در کیهان و همچنین کهکشان ها تبدیل خواهد شد. کهکشان هایی که تعداد آن ها حتی از تعداد افراد روی زمین نیز بیشتر است.

کیهان شناسان با استفاده از همین اطلاعات دقیق قادر خواهند بود در مقایسه با گذشته درک بهتری از اجرام مذکور داشته باشند. به عبارت دیگر، استفاده از همان فناوری که عکس جدیدی از یک گل کلم را ثبت نموده است. درواقع دریافت تصویر سبزیجات، روشی بود برای آزمایش صفحه کانونی که در ژانویه ساخته شده است.

محققان می گویند که انجام این کار یک نقطه عطف بزرگ است، زیرا این حسگر یک چشم حساس و توانمند برای رصدخانه به شمار می آید.

استیون کان، مدیر رصدخانه می گوید: این دستاورد، مهم ترین پروژه رصدخانه روبین است. تکمیل صفحه کانونی دوربین LSST و آزمایش های موفقیت آمیز آن یک پیروزی بزرگ برای تیم متخصص این دوربین است که رصدخانه روبین را به قطب فراوری علم در علوم نجومی نسل آینده تبدیل می نماید.

مهندسان برای ایجاد صفحه کانونی، 25 قطعه مسطح را در شکاف های باریک در شبکه ای قرار داده اند که روی هم رفته حسگر هایی را تشکیل می دهد که در تصاویر دیده می شوند. فاصله بین حسگر ها فقط پنج تار موی انسان است.

این فاصله به قدری حساس است که تماس پیدا کردن این سطوح، موجب ترک خوردن آن ها می گردد که با در نظر دریافت هزینه سه میلیون دلاری (2.3 میلیون پوندی) هر قطعه، چنین چیزی ضرر و زیان بسیاری به دنبال خواهد داشت.

برای آزمایش این فناوری، صفحه کانونی باید درون یک دستگاه سرماسنج قرار داده گردد تا بتواند آن را تا دمای منفی 100 درجه سلسیوس مورد احتیاج برای کار سرد نگه دارد. از آن جا که دوربین هنوز کاملاً مونتاژ نشده است، تیم تحقیقاتی مجبور بود روزنه کوچکی ایجاد کند تا تصاویر را بر روی حسگر قرار دهد.

دانشمندان اشیایی مانند کلم رومی را به دلیل جزئیات بسیار دقیق ومنظم ساختار آن انتخاب کردند. همه این تصاویر را می توان در وب سایت SLAC آزمایشگاه استنفورد که این حسگر ها را ساخته است، مشاهده کرد.

آرون رودمن، دانشمند مسؤول مونتاژ و آزمایش دوربین LSST می گوید: دریافت این تصاویر یک موفقیت بزرگ است. ما محدودیت هایی را که مانع می شد تا بتوان از میلیمتر مربع به میلیمتر مربع صفحه کانونی استفاده کرد، به معنای دقیق کلمه کنار زدیم و میزان اطلاعات و دانشی را که می توان از این روش استخراج کرد به حداکثر رساندیم.

منبع: ایندیپندنت