ماجرای حیوانی خطرناک در مصر به نام ویلیام - آریا بلاگ

مصریان باستان تا حدی از اسب های آبی می ترسیدند که سه عدد از پاهای مجسمه ای به شکل یک اسب آبی را جدا کردند تا از ایجاد هرج و مرج در زندگی پس از مرگ جلوگیری نمایند.

لایوساینس این مجسمه باستانی را به این ترتیب معرفی نموده است:

نام: اسب آبی (ویلیام)

نوع شیء باستانی: مجسمه ای نیلی رنگ به شکل اسب آبی است که با استفاده از جنس سرامیک لعاب دار ساخته شده و البته در ساخت آن از کوارتز نیز استفاده شده است. روی این مجسمه طرح هایی به شکل گل های نیلوفر آبی نقاشی شده که در مرداب ها رشد می نماید و نمادی از تولد دوباره است.

محل کشف: این مجسمه داخل دخمه ای واقع در مقبره ای در گورستان باستانی میر در خارج از شهر اسیوط کشف شده است.

زمان ساخت: 1961 تا 1878 پیش از میلاد

اطلاعاتی که از گذشته موجود است: به گفته موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، مصریان باستان از اسب های آبی می ترسیدند و به آنها به چشم حیواناتی خطرناک و تهاجمی به ویژه در زمان خشمگین شدن نگاه می کردند. این پستانداران بیشتر گیاهخوار بوده و اغلب در مزارع کشاورزان ویرانی به بار می آوردند. در واقع، در یک پاپیروس به برداشت بسیار بد محصول اشاره شده است که در آن کرم نیمی از آن محصولات را از بین برد و اسب آبی بقیه را خورد.

شکار کرگدن یک سرگرمی رایج در میان مصریان باستان بود. تا سال 3000 قبل از میلاد، تصاویر پادشاهانی که با اسب آبی ها با موفقیت مبارزه می کردند، رایج بود؛ زیرا راهی برای نشان دادن غلبه بر هرج و مرج به وسیله حاکمان بود. با این حال، بر اساس گزارش متروپولیتن به علت شکار بی رویه، آخرین اسب آبی وحشی در اوایل قرن نوزدهم میلادی در مصر ناپدید شد.

این مجسمه کوچک که ابعاد آن 20 در 11 سانتیمتر است، یکی از چندین مجسمه اسب آبی است که به وسیله مصریان باستان ساخته شد. این مجسمه در حالی پیدا شد که سه پای آن جدا شده بود و احتمالا این کار عمدا و برای جلوگیری از ایجاد آزار و ضرر در دنیای پس از مرگ اجرا شده است.

این مجسمه در سال 1931 میلادی هم ویلیام نام گرفت.