خطر بازگشت راستگرایان افراطی مسلح به امریکا
به گزارش آریا بلاگ، 3روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری امریکا نگرانی های زیادی در خصوص شرایط امنیتی این کشور پس از انتخابات وجود دارد، زیرا دونالد ترامپ در چهار سال ریاست جمهوری اش اقبال زیادی به راست های افراطی که بسیاری نیز مسلح هستند، نشان داده است و همزمان گزارش ها نیز حاکی از آن است که دولت او با تحت فشار قرار دادن مراکز قانونگذار و کم اهمیت جلوه دادن تهدید فعالیت افراطی های مسلح، مسیری را برای بازگشت گستاخانه آنها به میدان سیاست باز کرده اند که از دهه 60 و 70 در امریکا بی سابقه بوده است.
بنا بر مقاله ای که سایت مجله امریکاییفارن افرز منتشر کرده، نمونه احتمال بازگشت مسلحانه راست های افراطی را می توان در اقدام ماه گذشته یک گروه افراطی در تلاش برای ربودن فرماندار دموکرات میشیگان مشاهده کرد. گرتچن ویتمر، فرماندار یاد شده، تنها به دلیل مخالفت با دستور ترامپ برای لغو قرنطینه کرونایی طعمه این گروه ها شد. بدون شک در چند روز مانده تا انتخابات و حتی بعد از آن نیز خشونت های بیشتری را در امریکا شاهد خواهیم بود.
بنا بر این مقاله، فارغ از اینکه برنده انتخابات سوم نوامبر چه کسی باشد، ترامپ در این چهار سال، راه را برای دخالت های مسلحانه در انتخابات آینده باز کرده است. بنابراین اگر ساختار سیاسی امریکا، به سمت عادی سازی این مداخله ها سوق یابد و مراکز قانونگذاری نتوانند برای رفع این مشکل چاره ای بیندیشند، نامزدهای سیاسی آینده امریکا منافع انتخاباتی خود را در اتحاد با گروه های مسلح خواهند دید. گرچه بسیاری از تحلیلگران، این فرایند را زمینه بروز جنگ داخلی در امریکا می دانند اما سناریوی محتمل تر تشکیل گروه های مسلح انحصاری رهبران سیاسی است که به تدریج ماهیت دموکراسی امریکایی را زیر سؤال خواهد برد.
به نوشته فارن افرز، گروه های مسلح از راه های مختلفی می توانند بر راستا انتخاباتی نامزدها مؤثر باشند برخی با حمایت از یک کاندیدا یا تخریب رقیبش این کار را می کنند و گاهی نیز سیاستمداران در اتحاد با گروه های مسلح شانس بردشان را بالا می برند. ناگفته پیداست که هر دو راستا برای طرفین خطرساز خواهد بود. به باور کارشناسان اما آنچه در امریکای امروز دیده می شود اثرگذاری گروه های مسلح بر آرای انتخاباتی بدون رابطه مستقیم با کاندیداهاست که نگران کننده تر به نظر می آید.
به طور کلی گروه های مسلح امریکایی یا ماهیتی ضددولتی دارند و یا تمرکزشان بر مقابله با گسترش قدرت ملی و حکومت چپ های افراطی است. شرایطی که در دوره ترامپ درباره فرمانداران دموکرات و سیاستمداران مخالف نژادپرستی ملموس و قابل درک بود. ورای این فعالیت ها بسیاری از این گروه ها نفوذ در پلیس ایالتی و ارتش امریکا را در دستور کار داشتند. تا پیش از پیروزی ترامپ در سال 2016، این گروه ها در حاشیه بودند و همواره از سوی مقامات بلندپایه محکوم و منزوی تر می شدند اما مشی سیاسی ترامپ بر فعالیت های آنها مشروعیت بخشید به طوری که او حتی حاضر به انتقاد صریح از راست های افراطی نشد.
فارن افرز در مقاله خود تأکید کرده است، اینکه این شرایط بعد از ترامپ تغییر می کند یا خیر مشخص نیست اما تداوم این فعالیت ها، استراتژی ترامپ را در دستور کار سیاستمداران بعدی نیز قرار می دهد. حالا اگر ترامپ پیروز سوم نوامبر باشد این استراتژی با اقبال بیشتری نیز در 4 سال آینده روبه رو خواهد شد. در این صورت، بهترین فرصت برای رهایی از این شرایط انکار جمعی مداخلات مسلحانه در انتخابات در همه طیف ها و احزاب امریکاست. از طرفی مراکز قانونگذار فدرال، دولتی و محلی نیز باید نسبت به این گروه ها اعلام بی طرفی کنند.
آنچه مسلم است گرچه بازگشت به عصر انزوای راست های افراطی به دوره پیش از حضور ترامپ در کاخ سفید آسان به نظر نمی رسد اما اگر ترامپ شکست خورد، دولت بعدی، فرصت و ابزار لازم برای مقابله با آنها را در اختیار دارد و می تواند با انسجام و ترویج عقاید میهن پرستانه به جای حزب گرایی، دموکراسی امریکا را از رویارویی های مسلحانه احتمالی خلاص کند.
منبع: ایران آنلاین