چه افرادی در خطر آب سیاه هستند؟ - آریا بلاگ

به گزارش خبرنگار گلوکوم یا آب سیاه بیماری است که می تواند سبب آسیب عصب بینایی و در نتیجه کوری گردد. این بیماری در آغاز هیچ علامتی ندارد، ولی می تواند در طول چند سال سبب کاهش بینایی گردد. درمان زودرس می تواند مانع پیشرفت بیماری و کاهش دید بیمار می گردد.

زمانی که فشار در داخل چشم بالا می رود، عصب بینایی را تحریک نموده و بعضی از رشته های عصبی از بین می رود؛ مناطق محیطی بینایی، آسیب دیده و در نهایت باعث کوری بیمار می گردد.

فشار در داخل چشم توسط مایع آبکی به نام زلالیه کنترل می گردد. بیشترین زمانی که آب سیاه اتفاق می افتد، زمانی است که خروجی زلالیه از چشم محدود می گردد، یعنی آن مقدار زلالیه که فراوری می گردد به همان مقدار خروج زلالیه از چشم صورت نمی گیرد.

انواع آب سیاه:

- زاویه باز اولیه: این نوع شایعترین نوع آب سیاه است. این بیماری سیری آرام و پیشرونده دارد و تا مراحل نهایی فاقد علامت است. دراین بیماری فشار چشم به این علت بالا می رود که کانال های خروجی جهت خروج زلالیه به صورت مناسب عمل نمی نمایند. البته علت این امر بسته بودن راستا جریان زلالیه نیست و همانطور که از نام آن برمی آید، زاویه چشم باز است، ولی عملکرد مناسبی ندارد.

- زاویه بسته اولیه: هنگامی که تخریب عصب رخ داد، اصطلاح آب سیاه زاویه بسته اولیه، مزمن به کار برده می گردد. این حالت وقتی اتفاق می افتد که خروج مایع زلالیه به صورت ناگهانی متوقف می گردد که به علت جلو آمدن عنبیه و بسته شدن زاویه است. این بدان معنی است که زلالیه فراوری شده نمی تواند از چشم خارج گردد و فشار به شکل فزاینده ای بالا می رود و افزایش ناگهانی فشار چشم منجر به درد شدید می گردد.

- آب سیاه ثانویه: آب سیاه ثانویه این نوع گلوکوم می تواند به صورت زاویه باز یا بسته باشد، همانطوری که از نام آن تعیین میگردد این نوع آب سیاه به علت بیماری دیگر، مصرف بعضی از داروها، ضربه به چشم، بعضی از اعمال جراحی داخل چشمی و ... به وجود می آید.

- آب سیاه بچه ها .

علائم این بیماری عبارتند از: دیدن هاله دور نور، قرمزی چشم، تاری دید، تهوع، و استراغ و گاهی بی حالی.

شایع ترین بیماری های چشمی را بشناسید

آب سیاه زاویه بسته مزمن به کندی پیشرفت می نماید و اکثرا علامتی ندارد و مشابه بیماری زاویه باز است.

عوامل متعددی وجود دارند که احتمال آغاز آب سیاه را بیشتر می نمایند. این علائم عبارتند از: سن، نژاد، سابقه فامیلی، نزدیک بینی، دوربینی، اندازه ضخامت قرنیه و .... سن.

سن: آب سیاه زاویه باز اولیه با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می نماید؛ بنابراین در افراد زیر 40 سال شایع نیست. تعداد افرادی که این بیماری را دارند از 2 درصد در 40 سالگی به 4 درصد در 80 سالگی افزایش می یابد.

نژاد: افراد سیاهپوست 4 برابر بیشتر از سفید پوست در معرض آب سیاه زاویه باز قرار دارند. بیماری در این افراد زودتر اتفاق می افتد و شدیدتر است.

سابقه فامیلی: در صورتیکه خویشاوندان نزدیک (پدر، مادر، خواهر، برادر یا فرزند) دچار آب سیاه باشند خطر ابتلا به آب سیاه حداقل 4 برابر افزایش می یابد.

نزدیک بینی: افراد با نزدیک بینی شدید، بیشتر در معرض خطر آب سیاه زاویه باز اولیه هستند؛ باید مطمئن شویم که به طور منظم برای آنالیز امکان گرفتاری به آب سیاه معاینه می شوند.

افراد دوربین: افراد دوربین در معرض خطر بیشتر آب سیاه زاویه بسته هستند.

بیماری قندی (دیابت): خطر آب سیاه ممکن است در افراد دیابتی بیشتر باشد، وجود رابطه مستقیم بین این دو بیماری تعیین نیست. به هر حال همه افراد دیابتی باید بطور منظم مورد معاینه چشمی قرار گرفته و همزمان معاینات و آنالیز لازم جهت تشخیص بروز احتمالی آب سیاه در آنان انجام گردد.

معاینه سر عصب با وسیله مخصوص اندازه گیری فشار داخل چشم و آنالیز میدان بینایی که آیا علائمی از کاهش دید از بخش محیطی وجود دارد یا نه؟. این ارزیابی ها با تشخیص و توسط چشم پزشک انجام می گردد.

چند روش برای تشخیص آب سیاه

آزمایش ساده ای که بتواند صد در صد موثر باشد در دسترس نیست اندازه گیری فشار داخل چشم هم به تنهایی برای تشخیص آب سیاه کافی نیست. تنها یک معاینه کامل و آنالیز ته چشم با مردمک گشاد شده و آزمایش ها و آنالیز های اختصاصی تشخیص را ممکن می سازد.

درمان آب سیاه زاویه باز معمولا از طریق قطره چشمی انجام می گیرد. عملکرد این داروها، کاهش فراوری زلالیه در چشم یا افزایش خروج آن از چشم و یا هر دو است. در سال های اخیر پیشرفت های زیادی در این نوع درمان انجام شده و قطره های جدید موثرتری که دارای عارضه کمتر از دارو های گذشته هستند در دسترس قرار گرفته است. اگر قطره های چشمی به اندازه کافی فشار را پایین نیاورد، درمان لیزری یا جراحی باید در دستور کار قرار گیرد.

آب سیاه زاویه بسته اولیه ابتدا با قطره یا تزریق دارو های وریدی برای کاهش فشار چشم مورد درمان قرار می گیرد. هنگامی که فشار کاهش یافت، اقدام جراحی یا لیزر انجام می گردد تا راه فرعی برای از بین بردن انسداد در سیستم تخلیه زلالیه ایجاد کند و از عود حمله جلوگیری کند. خوشبختانه با رعایت بهداشت چشمی می توان از این بیماری پیشگیری کرد و افراد مبتلا هم با معاینه غربالی و مصرف دارو های تجویز شده، بهبود خواهند یافت.

بیماری چشمی که بینایی شما را نشانه می رود

بهتر است برای فراموش نشدن مصرف قطره چشمی آن را کنار مسواک خود بگذارید تا جلوی چشمانتان باشد و مصرفش فراموش نگردد. جلوی آیینه به حالت تحتانی خودتان را پایین بکشید و اجازه دهید قطره در فضای چشمتان بیفتد و پس از 2، 3 یا دقیقه چشمانتان را با انگشت فشار دهید. این کار باعث می گردد که مایع یا همان قطره از چشمتان خارج نگردد. اگر بیش از یک نوع قطره چشم استفاده می کنید، بگذارید بین هر قطره حداقل 10 دقیقه فاصله باشد، چون زمانی که قطره دوم را بلافاصله استفاده می کنید قطره اول از چشمتان خارج می گردد.

نکته مهم

از آنجا که آسیب بینایی در آب سیاه دائمی است، مهم است که از بدتر شدن آن جلوگیری کنیم؛ بنابراین اگر می خواهید بینایی خود را حفظ کنید، حیاتی است که قطره های خود را دقیق بهره ببرید.

آژانس مسافرتی: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان