شاهد افول هژمونی آمریکا و ظهور شرق خواهیم بود - آریا بلاگ

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، همه گیری ویروس کرونا در هر گوشه ای از دنیا در جریان است و باعث ناامیدی بسیاری از کشورها در مقابله با این ویروس شده است. به همین سبب، مردم و دولت ها در روبرو با این ویروس به وحشت افتاده اند و اقتصادها تهدید شده است. انتظار می رود این بحران بدون عزم و همکاری جدی دنیای، بیشتر و بیشتر گردد.

از یک سو، شیوع ویروس کرونا و چگونگی مقابله دولت ها با آن، مسئله اثربخشی سیستم های سیاسی را به چالش کشیده و از سوی دیگر، گذار از نظم فعلی به نظم پساکرونا را مطرح نموده است.

با توجه به تأثیر بسیار زیاد این ویروس بر دنیا از جنبه های مختلف، بسیاری معتقدند تغییر در نظم دنیای جاری و روابط بین الملل در دوره پساکرونا اجتناب ناپذیر خواهد بود.

در این راستا گفتگویی را با پروفسور کازوتو سوزوکی استاد سیاست بین الملل در دانشگاه هوکایدوی ژاپن انجام داده که در ادامه مشروح آن می آید.

ویروس کرونا چه تأثیراتی بر نظم فعلی دنیا خواهد گذاشت؟

ابتدا این بیماری نشان داد در حالی که کشورهای آسیایی نسبتاً قادر به مقابله با چنین بیماری همه گیری بودند کشورهای غربی (اروپا و آمریکا) برای چنین همه گیری آماده نبودند. این امر به این موضوع منجر می گردد که می توان این همه گیری را به عنوان فروپاشی غرب و ظهور شرق در نظم دنیای آینده خلاصه کرد. چین که منشأ این بیماری همه گیر بود، اولین کشوری بود که مجدداً با توانایی فراوری قدرتمند شروع به کار کرد. اکنون، چین ماسک و سایر تجهیزات پزشکی را به کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده ارائه می نماید.

از طرف دیگر، ایالات متحده تحت ریاست جمهوری ترامپ نتوانسته است با این اوضاع مقابله کند و بیش از 30 هزار نفر جان خود را در آن کشور از دست داده اند. او استراتژی انتخاباتی خود را در مقابل سلامتی و زندگی مردم آمریکا قرار می دهد. در خصوص دولت های فدرال و فرمانداران ایالتی اختلافاتی وجود دارد. کرونا، فضایی را برای ایجاد رویکرد پوپولیستی که در آن رهبران و مردم از اهمیت علم، متخصصان و حقایق غافل شوند فراهم نمی نماید.

نظم فعلی دنیا بیشتر مبتنی بر روینمودهای لیبرالیسم و تا حدودی رئالیسم است. نقایص روینمودهای گفته شده در روبروه با ویروس کرونا چیست؟

بیماری همه گیر دنیای احتیاج به یک هماهنگی بین المللی دارد، زیرا ویروس به مرزها احترام نمی گذارد. اما در عین حال، از آنجا که هیچ داروی درمانی یا واکسنی برای مقابله با این ویروس وجود ندارد تنها راه مقابله با آن اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی است.

برای تغییر رفتار مردم، دولت ها باید قدم برداشته و قوانین سختگیرانه ای را وضع نمایند. بنابراین رئالیسم یا رویکرد دولت محور اجتناب ناپذیر خواهد بود. این واقع گرا بودن باعث رقابت کشورها برای ماسک، عینک یا ونتیلاتور خواهد شد. لیبرالیسم بازار، باعث رقابت کشورها شده و در این رقابت، آنان که قوی تر و ثروتمند تر هستند برنده می شوند. فکر می کنم این موارد، از نقایص این روینمودها می باشند.

شیوع ویروس همچنین نشان داد که اقتصادهای نظامی نیز قادر نیستند امنیت ملت ها و دولت ها را در دوره پسا کرونا حفظ نمایند. نظر شما در خصوص این چیست؟

اگرچه دولت ها مجبورند منابع زیادی را برای مبارزه با بیماری همه گیر به کار گیرند، اما شرایط نظامی همچنان در حداقل تغییر باقی می ماند. تاکید زیادی بر برنامه های رفاهی یا سرمایه گذاری زیرساخت ملی وجود خواهد داشت، اما مخارج نظامی همچنان در سطح فعلی باقی خواهد ماند. حتی این احتمال وجود دارد که دولت ها برای تحریک ناسیونالیسم هزینه های نظامی را افزایش داده و تنش را بالا ببرند.

اگر بپذیریم که نظم دنیای پساکرونا، نسبت به نظم فعلی متفاوت می باشد آیا این تغییرات، ساختاری و اساسی خواهند بود؟ کدام مفاهیم تغییرات اساسی را تجربه خواهند کرد؟

نظم دنیای پساکرونا، یکی از نظم های در حال گذار خواهد بود. به نظر من این موضوع، شروع سقوط هژمونی ایالات متحده و مطمئناً تسریع نماینده ظهور چین خواهد بود. اما این نظم جدید هژمونیک از سوی چین نخواهد بود.

منبع : مهر

بازگشت به صفحه رسانه ها